کد مطلب:28059 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با اينكه خداوند از بدي هاي انسان آگاه بود چرا او را آفريد؟

خداوند شر مطلق نيافريده و نمي آفريند آنچه كه ما شر مي پنداريم اموري نسبي هستند كه وجهه خير در آن غلبه دارد خداوند هم قدرت انجام كارهاي نيك به انسان عنايت نموده و هم توان انجام امور ناپسند را. ولي اين دو از يك ريشه نشات مي گيرند آن هم نيروي اختيار و آزادي او در عمل است. مسلما اعطاي اين نيرو و اراده به انسان براي او خير آفرين و در جهت كمال است چرا كه با اين آزادي است كه او ارزشهاي توصيف ناشدني مي آفريند و ارزش هاي اختياري را به نمايش مي گذارد. بنابراين وجهه غالب در آفرينش انسان و اعطاي اراده و اختيار به او خير است گرچه اين اعطا لوازم لاينفكي نيز دارد كه از جمله قدرت انسان بر انجام امور ناپسند و شر است براي مثال وقتي هدايت سفينه اي به كامپيوتري هوشمند سپرده مي شود همواره احتمال خطا و سقوط و يا خروج از مدار نيز وجود دارد ولي اين به معناي بي ارزش بودن كار نيست بلكه از لوازم انفكاك ناپذير اختيار و انتخاب است. آدمي نيز چون مختار است هم قادر بر خير است و هم شر اگر بنا بود آدمي فقط قدرت بر خير داشته باشد ديگر آدم كنوني نبود و تصوير جهان نيز اينگونه نبود. ارزش آدمي به اختيار و انتخاب اوست و لازمه قهري آفرينش چنين موجودي قدرت او بر انجام خير و شر است {/B« فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها »{w1-4w}{I91:8I}/} (سوره شمس)